در پایان چند عکس اختصاصی از  آیت الله بروجردی رو به نمایش گذاشتیم.پس از دست ندید

11 فروردین سال 40 و در زمان رحلت آیت الله بروجردی محمد رضا پهلوی در پیام تسلیتی ، درگذشت ایشان را به آیت الله حکیم در عراق تسلیت گفت و اسناد منتشر شده بعدی هم نشان از جریانی سیاسی داشت که آن پیام هم در ذیل آن معنا می یافت .

متن نامه :

امروز سالگرد ارتحال مرحوم آیت الله بروجردی مرجع تمام و عالیقدر جهان تشیع است . ایشان در چنین روزی در سال 1340 دارفانی را وداع گفته و با رحلت ایشان ثلمه ای بر مرجعیت شیعه وارد شد . جریانات سیاسی آن روزگار نیز بسیار کوشیدند جای خالی آیت الله بروجردی همچنان در ایران خالی بماند .

به گزارش «تابناک »،  با رحلت آیت الله بروجردی که در آن زمان مرجعیت عام جهان تشیع بودند ، تلاش های بسیاری شد که در مرحله اول مرجع عامی در جهان تشیع مطرح نگردد و ثانیا در صورت مطرح شدن مرجع عام این مرجعیت در خارج از ایران و در سرزمین دیگری حضور داشته باشد و در واقع مرجعیت شیعه را قم به نجف منتقل شود تا هیچگاه خطری را از ناحیه مرجعیت شیعه احساس نکند.

بر اساس اسنادی که از سیستم های اطلاعاتی و جاسوسی رژیم سابق باقی مانده است این مساله به خوبی نشان داده شده است که بنا بر این بوده است که زمینه بر جانشینی هر کسی به غیر از حضرت امام (ره ) و حتی المقدور در خارج کشور مهیا شود . که البته هیچگاه این گونه نشد. حتی در پیام تسلیتی که محمد رضا پهلوی به مناسبت رحلت آیت الله بروجردی در رادیو خواند خطاب پیام تسلیت وی آیت الله حکیم در عراق بود  و نه روحانیت و حوزه های علمیه ایران  .

این رویکرد ، یعنی مقابله با مرجعیت شیعه و یا دور کردن مرجعیت شیعه از بطن مردم ایران اگر چه در طول تاریخ توسط جریان های سیاسی مختلف تکرار شده است - با علم به اینکه مرجعیت قوام دهنده یکپارچه گی جهان تشیع است - اما هیچگاه عملیاتی نشده است .

امروز در سالگرد رحلت آیت الله بروجردی و با یادآوری برنامه های جریانات سیاسی برای کنار گذاشتن مرجعیت سیاسی در طول تاریخ ، باید بیش از پیش هشیار بود که حفظ احترام و اقتدار مرجعیت شیعه نصب العین برنامه های سیاسی و اجتماعی قرار گیرد که در طول تاریخ تشیع این مرجعیت شیعه بوده است که ملجاء و پناه مردم بوده است و به گاه حادثه در پیچ و خم مشکلات مختلف سیاسی ، اجتماعی همین مرجعیت شیعه است که گره گشا است .

در سالهای اخیر متاسفانه مشاهده شده است که گاها دغدغه های مرجعیت شیعه به ویژه در حوزه مسائل فرهنگی آنچنان که شایسته است مورد توجه قرار نمی گیرد و یا کوتاهی هایی در این زمینه صورت می گیرد ، که با توجه به مطالب مذکور این روند ، روند درستی نیست و تمام مسئولانی که در حوزه های مختلف اجرایی ، تقنینی و قضایی مسئولیت دارند ، لازم است که بیش از آنچه در سالیان اخیر اتفاق افتاده است ، به نظریات مراجه عظام شیعه توجه کنند.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

شرحی کوتاه بر زندگی آيت الله حاج آقا حسين بروجردی

آيت الله حاج آقا حسين بروجردی فرزند علامه حاج سيد علی طباطبائی یکی از بزرگترين علما و مراجع شيعه در قرن چهاردهم هجری است. معظم له از سادات طباطبا، سبط سيد مرتضی عليهم الرحمه است. اين آيت عظمی فقيهی اعظم، مجتهدی اکمل، پيشوائی مسلم و دانشمندی ارجمند بود. نسب شريفش به حسن مثنی فرزند امام حسن مجتبی عليه السلام منتهی می شود و همانگونه که به یاد داريد بعد از وفات آيت الله اصفهانی زعامت و مرجعيت شيعيان جهان و تصدی حوزه شهر خون و قيام پس از مدتی به معظم له منتهی شد.

آيت الله بروجردی در سال 1292 قمری در شهر بروجرد به جهان ديده گشود و از کودکی به فرا گفتن علوم دينی در بيت علم و دانش اشتغال داشت. پس از پيمودن مقدمات علوم در سن هجده سالگی وارد دار العلم اصفهان شد و از حضور ابو المعالی، سيد مدرس، آيت الله درچه سطوح فقه و اصول و ادبيات عرب را به خوبی استفاده نمود. همچنين سالها از محضر حکيم قشقائی و حکيم کاشانی حکمت و فلسفه و کلام و منطق را به پايان برده و بعد از هشت سال اقامت در اصفهان رهسپار نجف اشرف گرديد.

آيت الله بروجردی سالها در نجف از محضر پربرکت آخوند خراسانی، علامه یزدی، آقا شريعت اصفهانی عليهم الرحمه استفاده خارج فقه و اصول نمود، و خود در علوم عقلی و نقلی به مرتبه اجتهاد و استادی ارتقاء یافت و در سن سی سالگی در رديف اساتيد حوزه نجف به تدريس علما اشتغال داشت. آيت الله بروجردی بعد از ده سال اقامت در عتبات در سال 1328 از عراق وارد بروجرد شد و مدت سی سال از بهترين ايام عمرش در زادگاه او به ترويج، تدريس و تأليف سپری شد و چند سفر به حوزه قم آمد و شد نمود که در برهه زمان در جمله مدرسين حوزه قم قرار گرفت اما ديری نگذشت که به زادگاه خويش مراجعت فرمود.

آيت الله بروجردی در اواخر سال 1363 قمری به علت کسالتی در بيمارستان فيروزآبادی شهر ری بستری شد و پس از یک عمل جراحی بهبود یافت و تا زمانی که در بيمارستان بود عدۀ زيادی از افاضل علما و آيات قم و تهران در بيمارستان از او عيادت نمودند و پيشنهاد اقامت در حوزه قم و اداره طلاب به او گرديد. سرانجام در چهاردهم محرم 1364 وارد حوزه قم شد و ديری نگذشت که پس از فوت مرحوم آيت الله حائری تدريجا در رأس اساتيد بزرگ حوزۀ قم قرار گرفت.

آيت الله بروجردی قريب شانزده سال در شهرستان قم با همکاری آيات و اساتيد علما حوزه عريض و طويلی مملو از علمای اعلام و حجج بزرگ اسلام برپا نمود که شعاع اين حوزۀ پرفيض در سراسر جهان نورافشانی نمود. معظم له در نشر حقايق مکتب، تدريس و تشويق فضلا، ساختن مدارس و مساجد در سراسر جهان، و اعزام علما و اساتيد به نقاط مختلف باعث ترويج دين، توسعه و شناخت مکتب جعفری در سراسر جهان گرديد.

در عصر او مرحوم شيخ شلتوت مفتی و رئيس جامع الازهر، با فتوای خود کرسی فقه جعفری را (که از منابع غنی و متون اصيل اسلامی برخوردار است)در رديف فقه مذاهب جهان اسلام قرارداد ومورد تأييد واقع گرديده و تثبيت شد.

آيت الله بروجردی حوزۀ درس جامعی مرکب از اعلام و آيات و فضلای مختلف در مسجد اعظم قم برقرار کرد. او در طرح مسائل فقهی احاطه جامعی داشت و رأی صاحب نظران و فقهای بزرگ را بدون کم و کاست به خوبی عنوان می نمود تا خود علما (و فقهای مکتب درس او) انتخاب کنند و نظريه صائب را برگزيده و اهل نظر شوند.

آيت الله بروجردی در عين احاطه به اصول فقه در علم رجال و حديث مهارتی کامل داشت و با وجود اطلاعات فلسفی و دروس حکمت و از خودنمائی به دور بود. مرحوم بروجردی در سجايای اخلاقی آيتی جامع بود و با وجود کهولت از احوال علما و از حوزه ها در حد توان رسيدگی و پرسش می نمود. و از فضلا و آيات علما تفقد و دلجوئی می نمود. اگر متوجه می شد عالمی در مضيقه است فورا به او کمک می نمود و اگر آن عالم مايل نبود از سهم امام به او کمک شود، از مال شخصی خود او را حتی الامکان اداره می نمود.

اين آيت عظمی با وجود کبر سن از فرايض و نوافل و مستحبات غفلت ننمود. در تشکيل مجالس مذهبی، وعظ و سخنرانی، و مخصوصا به اقامه عزا و مجالس سوگواری ائمه هدی عليهم السلام کوششی وافر داشت. در دوران زعامت او مدارس، مساجد و کتابخانه های متعدد در قم و ساير بلاد ايران و جهاد تأسيس شد و با اعزام مبلغ به سراسر جهان اقدامی مؤثر در ترويج مذهب جعفری می نمود. مسجد اعظم قم و کتابخانه آن یکی از آثار جاويد اين آيت ربانی و بزرگ مرجع جهانی است.

آيت الله بروجردی بر کتابهای فقيه صدوق، تهذيب و استبصار شيخ طوسی، خصال و رجال و امالی و علل الشرايع اسانيدی ضميمه نمود. معظم له حاشيه بر کفايه آخوند خراسانی، و حاشيه بر نهايه طوسی به رشته تحرير برد، و یک دوره فقهی از تقريرات او به جا ماند. در عصر او رساله عمليه توضيح المسائل برای مقلدين با اسلوب تازه و جالبی در سراسر جهان منتشر شد.

آيت الله بروجردی سرانجام در سن نود سالگی در شوال 1380 (فروردين 1340) بر اثر عارضه قلبی جهان فانی را وداع نمود و در کنار مسجد اعظم به خاک رفت با فوت او همانگونه که به یاد داريد جهان اسلام را هفته ها در سوگ و عزا نشانيد و مرگش چنان موجی در جهان بشريت پديد آورد که به شخصيت الهی او دوست و دشمن و مردم نقاط دور دست جهان واقف شدند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: